De Variatie Tussen duidt op verschillen tussen twee toonsoorten, of tussen twee muzikale toonhoogten.
Als je naar een bluesnummer kijkt, zul je zien dat het gestructureerd is op ‘7’-noten. Dat betekent dat één van de noten in een blues-toonladder een ‘7’ is. Bv. de noot op fret 13 in de toonaard A wordt nu ’12’ genoemd omdat die ooit gebruikt werd als grondtoon in een blues-toonladder.
Een variatie op de standaard Nederlandstalige blues toonladder is de Roxanne techniek, die wordt uitgevoerd door een pentatonische toonladder te beginnen op de zesde en vijfde noot van een toonaard, en het beste werkt binnen een 12 maten blues patroon. De techniek vertoont enige gelijkenis met de mineur pentatonische toonladder, maar verschilt in die zin dat ze microtonaal is, of op een zeer hoge Hz gebaseerd, wat betekent dat ze klanken voortbrengt op een veel subtieler niveau.
Bluesmuziek kan behoorlijk veeleisend en technisch zijn, zodat veel muzikanten, zelfs degenen die autodidact zijn, enige voorafgaande legitieme muzikale ervaring hebben en een goed begrip van toonladders en muziektheorie. Dit is echter zeker niet altijd het geval.
Muzikanten als Stevie Ray Vaughan en Jimi Hendrix waren autodidact en werkten harder dan de meesten zouden durven dromen. Je moet dieper graven dan een beetje weten hoe je een toonladder moet spelen — wat zeker noodzakelijk is en de sleutel om een goede muzikant te worden — om blues muziek echt te begrijpen.
Vaughn Seek heeft een zeer unieke speelstijl en een zeer langzame, bluesy feel in zijn gitaarspel, waardoor hij opvalt tussen een heleboel andere meer voor de hand liggende keuze-gitaristen.
De muziek van jr. Hendrix daarentegen heeft een zeer moderne uitstraling en zijn technische vaardigheid en creativiteit schemeren werkelijk door in zijn muziek. Het is heel zeldzaam om een gitarist te vinden die het vermogen heeft om zulke originele en creatieve muziek te maken, en Hendrix’ gave kwam op dit album ongelooflijk goed naar voren.
Gelukkig is de blauwe gitaarmuziek springlevend, en vrij voor wilde experimenten van de beste moderne en klassieke rockgitaristen aller tijden. De discipline van het leren en beheersen van toonladders en akkoorden is zeker geen vereiste voor roem en fortuin in de muziek blue wereld, zoals we allemaal weten, maar het vergt wel hard werken en wat talent om zulke geweldige prestaties te leveren.
Basis blues songs zijn heel leuk en ze hebben allemaal dat ‘gedwongen leren’ element, maar naarmate je muziek groeit en je meer en meer schrijft zul je merken dat de songs langer worden en je steeds complexere gitaarspelvaardigheden begint te vereisen.
De belangrijkste vaardigheid is natuurlijk het ritme, en daarom wordt blue guitar vaak geassocieerd met country en mainstream rock, hoewel het ook heel individueel kan zijn.
Een van de beste manieren om je ritme te verbeteren is door mee te spelen met een aantal jamsongs. Tracks met korte sets ritmegitaarpartijen, die hetzelfde gedeelte steeds maar weer herhalen, zijn een fantastische manier om je ritme en timing te verbeteren. Het spelen op muziek die een beetje progressiever is, is een geweldige manier om je vaardigheden als muzikant te ontwikkelen, en dwingt je om op een muzikalere manier te denken.Nederlandstalige
lees meer: