Uit onderzoek is gebleken dat een aanzienlijk aantal mensen geestelijke gezondheidsproblemen heeft. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft 1,2% van de bevolking een geestelijk gezondheidsprobleem.
Dit betekent dat eigenlijk niemand die echt geestelijke gezondheidsproblemen heeft, per se aan depressie lijdt. Geestelijke gezondheidsproblemen zijn persoonlijk. Ze zijn het gevolg van de verschillende manieren waarop onze mentale capaciteiten ons beperken om het hoofd te bieden aan de eisen van het leven in de wereld.ressie, angst, paniekaanvallen, wanhoop en alle negatieve gevoelens, die volkomen normaal zijn, en waar we van af moeten om gelukkig te kunnen leven en met een hoog niveau van functioneren en coördinatie aan de wereld deel te nemen.
Ze zorgen ervoor dat we veel sneller verliezen wat we hebben dan we zouden moeten. Het verlies kan van alles zijn, van persoonlijkheidsconflicten tot lichamelijke handicaps en de dood.
Wij moeten leren deze problemen op de juiste manier aan te pakken als wij niet in een toestand van permanente depressie of verslaving aan drugs willen leven.
Depressie is een natuurlijke reactie op de scheiding en het verlies van onze partners, onze kinderen en onze huizen. Het is ook heel goed mogelijk dat we reageren op de irrelevantie en het gebrek aan vertrouwen van onze partner en onze kinderen, wat leidt tot woede en een verlies van zelfvertrouwen.
Velen van ons zullen momenten van droefheid ervaren, maar over het algemeen proberen we de pijn te vellen en de emotie snel van ons af te schudden, of anders bedekken we het met wat alcohol, drugs of roken.
Het belangrijkste is de pijn niet te verbergen en toe te laten dat hij wordt uitgedrukt. Alleen op die manier kunnen we het verlies verwerken en moeten we in staat zijn het te uiten, pijnlijk, duidelijk en doeltreffend. De uitdrukking moet realistisch zijn, en we moeten het duidelijk genoeg kunnen zien om het van iets anders te kunnen onderscheiden. Dit is het eerste en belangrijkste.
We moeten leren de echte indicatoren van “het is niet kapot” te identificeren, en we moeten ook een zekere mate van motivationele veranderingen inbouwen. Het is niet kapot als we opstaan en gaan, als we ons verdrietig en alleen voelen, als we boos zijn en schreeuwen en vechten, als we helemaal geen motivatie voelen. Dit zijn de echte dingen die ons lichamelijk en emotioneel breken.
Alleen een slechte gewoonte, een lelijke gewoonte, kan van een echt mens een bezetene maken.
Alle gewoonten die wij sinds onze kindertijd hebben aangenomen, slijten ons geleidelijk af.
We worden wat we denken en zeggen.
Als wij denken en zeggen dat 50% van de bevolking rotzooi is, dat bijna niemand een betere levensstijl verdient, dat iedereen ijdel is en dat niemand een promotie zal krijgen, nog een mondelinge baan, waarom verdienen wij dan niet allemaal een achteruitgang en promotie. Dan zijn we gerechtvaardigd in onze terloops vertelde leugens. Als de helft ervan waar is, is het niet? Waar Aoganografie is, is er de neiging om de halve waarheid te vertellen. Wat moeten we er aan doen?
EchtZelf is echt. Het is oxymoronisch (liegen).
Zelfhulp is hier om te blijven. Het is de nieuwe thuisbasis van psychotherapeutisch leven. Als we eenmaal met beide benen op de grond staan, zullen we meer profijt hebben dan liefdadigheidsinstellingen. Zodra we deze eerste stap zetten zullen we een beter leven en meer geluk vinden ondanks de voortdurende drugs en therapieën. Dus wat doen we?
Een van de beste boeken om te lezen is Anthony Robbins boek Eet Drink en Wees Gelukkig.